□ انار بۇلت \ شينجياڭ گازەتىنىڭ ٴتىلشىسى ۋي حۇڭپيڭ
”كەلىڭدەر، تەز كىرىڭدەر، سىرتتا جاڭبىر جاۋىپ تۇر، كۇن سۋىقتاۋ ەكەن“! ”مەرەكەڭىز قۇتتى بولسىن! جاڭبىر قانشا قاتتى جاۋسا دا مەرەكەنى بىرگە تويلايمىز“ . ”حا حا، بىرگە بولسىن، بىرگە بولسىن، كوپشىلىك كوڭىلدى بولسىن“... 4 ـ ايدىڭ 10 ـ كۇنى ٴۇرىمجى قالاسى شۇيموگوۋ رايونى شۇيتاشان ٴمالىسى ۋيحۋجۋاڭ الەۋمەتتىك اۋماعى ۇلتتار ىنتىماعى ۇلكەن اۋلاسىنىڭ 7 ـ عيماراتىندا شاتتىق كۇلكىسى ەستى.
ٴۇي سىرتىندا جاڭبىر سىركىرەپ تۇر، رابيام تۇردى اشىمنىڭ شاعىن ۇيىنە قوناقتار لىق تولدى، كوپشىلىك شاي ۇستەلىنىڭ الدىنا قورالانا وتىرىپ، بال كۇلشە مەن جەمىس ـ جيدەكتەن ٴدام تاتىپ، اڭگىمە دۇكەنىن قۇردى.
كۇيەۋى قايتىس بولعاننان كەيىن رابيام قىزى مەن ۇلىن ەرتىپ، قورعاس اۋدانىنان ۇرىمجىگە كەلىپ تۇرمىس كەشىردى، سول كەلگەننەن بۇل ارادا 7 جىل تۇردى، قازىر قىزى قىزمەت ىستەيدى، ۇلى ورتا مەكتەپتە وقيدى، شەشەسى مەن ۇل ـ قىزى ۇشەۋىنىڭ تۇرمىسى الاڭسىز ٴوتىپ جاتىر.
”شەشە، تاعى قوناق كەلدى“... رابيامنىڭ ۇلى ٴالي احمەت جۇزىنەن كۇلكى ەسىپ، ىركەس ـ تىركەس كەلگەن قوناقتاردى قارسى الدى. جاس بالا وتە ىنتالى، كەلگەن قوناقتاردى ۇيگە باستاپ، اپەكەسىمەن بىرگە قوناقتارعا شاي قۇيىپ ابىگەر بولىپ ٴجۇر.
”ٴىنىم مەرەكە ـ مەيرامداردى ۇناتادى، قوناق كوبەيسە دۋماندى بولادى، جايشىلىقتا ٴبىزدىڭ ۇيگە كوپشىلىكتىڭ كومەگى وتە كوپ تيگەن، بالا بولسا دا ٴوز تاسىلىمەن كوپشىلىككە العىس ايتقىسى كەلەدى“. ٴاليدىڭ اپەكەسى تاجىنۇر احمەت بىلاي دەدى: جۋىق جىلداردان بەرى شەشەمىز تۇرمىستا ٴبىز ٴۇشىن از جاپا شەككەن جوق، وسى بارىستا كورشى ـ قولاڭدار ۇنەمى قامقورلىق جاساپ كەلدى.
”بۇل بالا وتە اقىلدى، اپتا سايىن شەشەسىمەن بىرگە عيماراتتى ٴبىر رەت تازالاپ شىعادى، ونى وتە جاقسى كورەمىز. بۇل اراداعىلار وتە پىسىق، ۇيدە بوس وتىرعانىن كورمەيمىز“، ـ دەدى قوناققا كەلگەن لي حۇڭ كۇلىمسىرەي جانىنداعى كورشىسى عۇلام اسەننىڭ يىعىنان قاعىپ.
”مەن ۋيحۋجۋاڭدا كاۋاپ ساتامىن، قازىر ساۋدام وتە جاقسى، ايىنا 10 مىڭ يۋاننان استام كىرىس تابامىن“. عۇلام بىلاي دەدى: ايەلىم ٴبىر كاسىپورىننىڭ اسحاناسىندا قىزمەت ىستەيدى، ەكەۋىمىز ۋاقىت شىعا قالعاندا كورشىلەرىمىزگە كوپتەپ كومەكتەسىپ تۇرامىز، كوپشىلىك ٴوزارا كومەكتەسىپ، ٴبىر ٴۇيلى جاندارداي ەتەنە وتۋدە.
”ەكەۋىمىز قاربالاستىققا تۇسكەندە بالاعا قاراۋعا مۇرسامىز تيمەيدى، مەنىڭ ٴبىر ۇل، ٴبىر قىزىمدى كورشىلەرىم قاراپ ٴوسىردى، ۇزاق ۋاقىت وسىندا تۇرعاندىقتان، بۇل ارادان كەتكىمىز كەلمەيدى“. عۇلام بىلاي دەدى: ۇرىمجىدە اقشا تاۋىپ، اۋىلىم قاشقاردان ۇلكەن ٴۇي سالدىرىپ الدىم، الايدا بۇل ارانىڭ تۇرمىسىنا داعدىلانىپ كەتتىم، قاشقارعا كوپ قايتپايمىن.
7 ـ عيماراتتا 40 نەشە وتباسى تۇرادى، ۋيحۋجۋاڭدا اسحانا اشاتىندار، جەمىس ـ جيدەك ساتاتىندار، جايما اشىپ كاۋاپ ساتاتىندار، تاعى ورتا تازالىعى قىزمەتىن ىستەيتىندەر بار، ٴار كۇنى دەرلىك قاربالاستىق، بىرگە شاي ٴىشىپ، اڭگىمەلەسۋگە ۋاقىت شىقپايدى، مەرەكە ـ مەيرامداردا كوپشىلىك باس قوساتىندىقتان، شاعىن ٴۇي ٴىشى ٴاپ ـ ساتتە دۋمانعا بولەنەدى.
اڭگىمەدەن اڭگىمە ايتىلىپ، كوڭىلدەرى ابدەن توعايعان كوپشىلىك جوعارعى قاباتتاعى لي حۇڭنىڭ ۇيىنە كىرىپ، شاتتانا بيگە باستى.
ولار ٴبي شاتتىعىنا شومعان ساتتە ەندى ٴبىر عيماراتتا تۇراتىن جاڭ چۇنيان تەلەفون سوعىپ، كوپشىلىكتى ۇيىنە قوناققا شاقىردى.
جاڭ چۇنياننىڭ ۇيىنە كىرە بەرگەننەن ـ اق قوناق بولمەدەن اڭگىمەلەسكەندەگى كۇلكى ٴۇنى كوتەرىلدى: ”گۇلي سەنىڭ جاساعان مىنا پراندىگىڭنىڭ ٴدامى ٴتىل ۇيىرەدى ەكەن “. ”الىڭىز، گۇلي ساڭزىنى دا كەرەمەت پىسىرادى“...
”ٴبىز وتە بەرەكەلىمىز، مەرەكە كەزىندە ٴوز ونەرىمىزدى كورسەتىپ، ٴوزىمىز جاساعان ٴدامدى تاعامداردى الا شىعىپ، كوپشىلىكپەن بىرگە ٴدام تاتامىز“، ـ دەدى جاڭ چۇنيان.
جاڭ چۇنيان جايدارى، اشىق ـ جارقىن بەينەدە: ”جايشىلىقتا مەنىڭ شارۋام شىعا قالعاندا كوپشىلىك كومەك قولدارىن سوزادى، كەشە عانا ٴالي ەلەكتر قوڭىراۋ ورناتىپ بەردى“، ـ دەدى.
جانىندا جەمىس جەپ وتىرعان ٴالي ەركىن بىلاي دەدى: ”چۇنيان اپەكە مەنىڭ تۋعان اپەكەم. مەن توكشىمىن، بالام تۋىلىپ 2 ايدان بەرى ٴبىز وسى ارادا تۇرىپ كەلەمىز، قازىر بالام ەسەيدى، ٴبىز ٴبىر وتباسىنىڭ ادامدارىنداي ٴوتىپ كەلەمىز“.
دالادا جاڭبىر ٴالى تولاستاماعانىمەن، ٴۇي ىشىنەن شاتتىق كۇلكىسى ۇزىلمەدى، ٴبىر ارادا باس قوسقان كورشىلەر تاماقتان الا وتىرىپ اڭگىمەلەستى، بارلىق ادامنىڭ جۇزىنەن قۋانىش كۇلكىسى ەسەدى.
